Hagaskólanemendurnir Erna Sóley Ásgrímsdóttir, María Einarsdóttir og Una Torfadóttir telja að endurhugsa þurfi hugtakið einelti. Þær stöllur vöktu athygli með siguratriði sínu í hæfileikakeppninni Skrekk.
Eins og lengi hefur verið talað um er einelti mikil ógn við þroska og vellíðan ungs fólks og þess vegna hefur verið unnið markvisst í að útrýma því. En það eru til fleiri en ein tegund niðurlægingar og neikvæðra samskipta meðal unglinga en bara „hefðbundið“ einelti. Grín sem gengur of langt og vinátta sem byggist á gagnkvæmri vanvirðingu eru hlutir sem við sjáum daglega.
Á meðan kennarar og skólastjórnendur tala um einelti og státa sig af lágum prósentutölum eru margir krakkar að upplifa hundsun, niðurlægingu og kaldhæðnislegar athugasemdir sem falla samt ekki undir skilgreiningar eineltis og finnst þeir ekki mega kvarta.
Það er kominn tími á að við tökumst á við þessi vandamál í stað þess að dvelja við úreltar hugmyndir um einelti. Við erum farin að venjast samskiptum þar sem er hægt að láta út úr sér ótrúlegustu hluti, nánast án afleiðinga. Við báðum fimm krakka í tíunda bekk að rifja upp atvik þar sem þeim fannst þeir niðurlægðir. Svörin segja allt sem segja þarf.
Erna Sóley Ásgrímsdóttir, María Einarsdóttir og Una Torfadóttir
Segðu frá atviki í samskiptum við jafnaldra þína þar sem þér fannst þú vera niðurlægð/ur á einhvern hátt?
Garðar Árni Garðarsson: „Ég hef verið niðurlægður á netinu í hópspjalli þar sem mér var sagt að ég væri ógeðslegur og að manneskjan fengi krabbamein þegar hún heyrði mig tala – svipað hefur gerst nokkrum sinnum.“
Tryggvi Pálsson: „Gamall vinur minn baktalaði mig mikið eftir að við hættum að vera vinir, hann talaði um löngu liðna hluti og sumt sem gerðist aldrei. Ég frétti af því í gegnum annan vin minn að í hans bekk hafi verið miklar umræður um hvort ég væri leiðinlegur eða skemmtilegur. Það var frekar niðurlægjandi og hefur haft áhrif á samskipti mín við aðra í bekknum hans.“
Kristín Ögmundsdóttir: „Það kemur stundum fyrir, án þess að þeir viti af, að vinir mínir segja niðurlægjandi hluti. Við krakkarnir vorum á Búllunni og vinur minn byrjaði bara að segja að ég væri feit í andlitinu, gæti ekki gert neitt og sagði allskonar kjaftæði upp úr þurru sem ég gat ekkert svarað fyrir.“
Embla Líf Guðmundsdóttir: „Ég var að halda upp á afmælið mitt og var búin að mála mig mjög fínt, að mér fannst, og svo er ég spurð af vini mínum hvort að það sé Halloween hjá mér því ég líti út eins og pandabjörn.“
Lára Debaruna Árnadóttir: „Ég hef oft fengið óþægilegar spurningar sem tengjast því að ég er ættleidd frá Indlandi. Þegar ég var að vinna hópverkefni um Indland í áttunda bekk kom skólabróðir minn með látum upp að mér, þóttist skjóta úr byssu um allt herbergið og sagði „Lára, dóu foreldrar þínir í stríðinu?“ Þetta kom illa við mig þar sem ég veit ekkert um kynforeldra mína og þeir eru mitt einkamál.“
The post Úreltar hugmyndir um einelti appeared first on Fréttatíminn.