Rithöfundurinn og forsetaframbjóðandinn Andri Snær Magnason er staddur í lyftunni hans Spessa, ljósmyndara í gömlu Kassagerðinni á Laugarnesi. Á ferðalaginu upp fjórar hæðir hússins segir hann frá sínum hæðum og lægðum í ástinni og Lególandi.
„Sem barn dreymdi mig alltaf um Lególand, það var einskonar Mekka æskunnar. Ég fékk þann draum ekki uppfylltan fyrr en ég hafði formlega yfirgefið áhyggjuleysi æskunnar. Ég var með tveggja ára syni mínum sem var of lítill í tækin svo við fórum saman í kubbaherbergið, eða svokallað Draumaland æskunnar.“
Skömmu áður en Andri Snær fór í Lególand með fjölskyldunni bárust honum þær fréttir að vinur hans hefði svipt sig lífi. Vinur sem lifði hliðstæðu lífi og hann sjálfur. „Við gengum báðir í Árbæjarskóla og vorum vinstri bakverðir hjá Fylki. Síðar fórum við báðir í Menntaskólann við Sund, eignuðumst kærustur sem hétu Magga og áttum báðir okkar frumburð vorið 1997. Ekki nóg með það heldur eru mæður okkar alnöfnur og systur okkar heita Hulda, báðar fæddar í maí 1968. Ég stóð þarna í Draumalandi æskunnar og ábyrgð fullorðinsáranna helltist yfir mig.“
Á þessu augnabliki ferðaðist Andri aftur í tímann til tvítugsáranna. Hann lýsir tilfinningunni þegar allt var mögulegt og útópíunni þegar allar dyr standa opnar. „Árin eftir það lokar maður dyrum og tekur ákvarðanir sem oft á tíðum hræða mann. Annarsvegar er lífið stutt og hinsvegar var hugmyndin um ævistarf óbærileg, að vera eitthvað eitt næstu 50 árin. Áhyggjurnar að geta ekki framfleytt fjölskyldunni, að mistakast, verða hugmyndasnauður og brenna út. Ég var staddur í Draumalandi æskunnar þegar ég yfirgaf hana formlega.“
Hvað varðar hæðir í lífi Andra eru þær sem veita hugarró þær hæstu. „Þessar meðvituðu hæðir, líkt og þegar ég vann stærstu menningarverðlaun Þýskalands og þegar við fylltum Þjóðleikhúsið á mánudaginn, það eru miklir sigrar en þeim fylgir gjarnan stress og óróleiki. Ein af þessum hæðum sem fylgir hugarró, hamingja og einskær kærleikur, var þegar við Magga, konan mín, fórum saman til Brighton. Ég var að taka á móti litlum verðlaunum, ekkert viðtal, engin ræða. Við einfaldlega nutum þess að vera saman. Ég get ekki sett fingurinn á nákvæmlega hvað það var en þetta er tilfinning sem kemur frá þindinni, að vera ástfanginn og upplifa hæðir í löngu sambandi.“
Sjá fleiri sögur úr lyftunni:
The post Draumaland æskunnar appeared first on Fréttatíminn.