Silja Jóhannesdóttir hóf nýtt ár í öðrum aðstæðum en hún er vön. Hún tók að sér að vera bóndi í afleysingum í tuttugu daga á bænum Ærlæk ásamt föður sínum á meðan ábúendur á bænum eru í fríi í Mexíkó. Þó Silja hafi búið á bæ rétt fyrir utan Akureyri þegar hún var barn, þá voru þar engin dýr, svo þetta er frumraun hennar í fjárbúskap með 550 kindur.
„Það er búið að vera ótrúlega gaman að vera í sveitinni og læra handtökin, ég hef alveg verið í sveit en aldrei unnið sveitastörf eða gefið,“ segir Silja, en á bænum eru líka fjórir hestar, fjórtán endur, hundur, köttur og kanína. „Það skemmtilegasta sem ég hef gert er að hleypa öndunum út. Þær vagga út úr húsi, ótrúlega skítugar og glaðar, svo synda þær á vatninu í smá tíma og vagga aftur inn hreinar og fínar. Það er svo brjálæðislega gaman að sjá þær vagga svona,“ segir hún hlæjandi. Þá finnst henni líka mjög gaman að fá að keyra traktor.
Áhætta að sinna bústörfum
Það sem hefur komið Silju hvað mest á óvart í sveitinni er hvernig heyið nær að dreifast út um allt, inn í öll hús, og vinnan við bústörfin. „Maður heldur að það þurfi bara að henda smá heyi í garðana, en svo þarf að flytja til rúllurnar og skera utan af þeim. Það er nú áhættuatriði út af fyrir sig að fara upp á rúllurnar og skera þær í sundur. Maður þarf að hoppa upp á einhvern skera og þetta er spurning um styrk, jafnvægi og almenna útsjónarsemi,“ segir hún og af lýsingunum að dæma hefur hún lagt sig í hættu við þessa aðgerð.
Silja og faðir hennar voru tvö ein í sveitinni yfir áramótin, ásamt dýrunum, og segir hún það hafa verið mjög notalegt. Silja er ekki mjög hrifin af flugeldum svo hún var fegin að vera laus við þann gauragang þessi áramótin.
Gott lambalæri verður ekki til úr engu
Aðspurð segist Silja ekki geta hugsað sér að verða bóndi eftir þessa reynslu, en hún væri alveg til í að búa í sveit. „Þetta er skemmtileg vinna upp að vissu marki, en ég held ég væri ekki til í að vera bundin svona yfir dýrunum og að sinna þessari miklu vinnu sem fylgir þeim á hverjum degi.“
Silja segir í gríni að það ætti jafnvel að skikka alla þá sem borða lambakjöt til að sinna fjárbúskap í smá tíma. „Ég hef alltaf verið báðum áttum varðandi styrki til landbúnaðar, en ég held að fólk myndi skilja styrkina betur og bera meiri virðingu fyrir atvinnugreininni ef það prófaði að vera í sveit. Gott lambalæri verður ekki til úr engu, það er ótrúlega vinna á bak við þetta. Það þarf að sinna dýrunum vel, enda eru þetta skepnur með skyn. Maður þarf að vera góður við þær og tala við þær. Það sem er magnað við kindurnar, og kom mér líka á óvart, er hvað þær eru miklir karakterar.“