Óskar Ericsson myndlistarmaður ákvað að söðla um og snúa sér að því að hanna nýtt íslenskt gin. Óskar lítur á vöruna sem listræna tjáningu. Hann númerar hverja flösku persónulega en drykkurinn dregur nafn sitt af einum fegursta fugli landsins, himbrimanum.
„Hljóðin sem himbriminn gefur frá sér eru fyrir mér rétta hljóðrásin við veiðina úti í íslenskri náttúru. Himbrimi er hugsaður sem veiðidrykkur,“ segir Óskar sem sjálfur hefur lengi verið áhugasamur um stangveiði. Hann er í félagi við þá Fannar Guðmundsson og Harald Gísla Sigfússon um að ýta framleiðslunni úr vör.
Ólíkt því sem sumir eiga að venjast af gini er Himbrimi ekki glær vökvi heldur fallega brúnleitur. „Heimur ginsins er miklu flóknari og fjölbreyttari en marga grunar. Saga þess er líka merkileg og við notum gamlar og vel þekktar aðferðir við framleiðsluna.“
Þessi merka saga birtist meðal annars í þeim nöfnum sem að notuð hafa verið um drykkinn. Þannig var í áttatíu ára stríðinu (1568–1648) talað um „hollenska hugrekkið“ (e. Dutch Courage) því að hermenn helltu í sig skoti af genever, hollenskum forvera drykksins, fyrir bardaga. Síðar var í Englandi talað um „móðurharminn“ (e. Mother’s Ruin). „Þá hafði drykkurinn náð slíkum vinsældum að fjölskyldur leystust upp vegna ofdrykkju, en við mælum auðvitað með skynsamri og hóflegri neyslu,“ segir Óskar.
Enn ein útgáfan af drykknum er Old Tom gin og það er úr þeirri ættkvísl sem Himbrimi kemur. Uppskriftin er í grunninn frá 18. öld en nafnið var fengið frá svörtum ketti. Í kjölfar ginæðisins mikla í London var reynt að stemma stigu við gindrykkju, en með því að mála myndir af ketti á húsgafla var gefið til kynna að þar væri gin að fá. Svo leynt þurfti að fara með drykkjuna að áfenginu var helt í gegnum leiðslu í veggnum út til kaupandans sem þá hafði sett mynt í rauf sem leyndist í veggnum. „Old Tom var auðvitað kötturinn sjálfur sem auglýsti sopann,“ segir Óskar.

Himbrimi fer hægt og rólega af stað. Búið er að tappa á 1000 flöskur. Einiber og vatn eru vitanlega lykilhráefnið í drykknum, eins og í öðru gini, en til viðbótar eru ýmis hráefni úr íslenskri náttúru. „Við notum líka blóðberg, hvönn og hunang svo eitthvað sé nefnt og höldum þessum dökka lit, eimum þetta ekki margoft eins og gert er með það gin sem fólk þekkir best. Þetta er bara gömul og gild útgáfa af þessum drykk.“
Óskar, sem er menntaður myndlistarmaður segir að það sé ekki svo langt úr heimi myndlistarinnar og yfir í það að koma nýrri vöru á markað. „Þetta er í rauninni ekki fjarskyld tjáning. Maður vill vanda sig og gera vel. Búa til gæðavöru, sem fólk fær að njóta. Þetta snýst fyrst og fremst um upplifun.“
Í framtíðarplönum Himbrima er að vinna mögulega með myndlistarmönnum við umbúðahönnun. „Mér finnst myndlist ekkert endilega eiga að vera lokuð inni á söfnum eða galleríum. Hún getur líka komið fram í umhverfi okkar og dreift sér um lífið, líka inn í neysluvörur,“ segir Óskar Ericsson sem lítur á Himbrimann sem listræna tjáningu.
The post Himbriminn fer á flug appeared first on Fréttatíminn.