„Að okkar mati er þetta ekki heillavænleg þróun. Þeir sem munu hagnast á þessu eru eigendur og starfsmenn Klíníkurinnar – og vissulega til skamms tíma þeir sjúklingar sem fá fyrr aðgerð,“ segir Páll Matthíasson, forstjóri Landspítala-Háskólasjúkrahúss, aðspurður um skoðun hans á því að einkarekna heilbrigðisfyrirtækið Klíníkin reyni nú að fá leyfi Landlæknisembættisins og heilbrigðisráðuneytisins til að gera liðskiptaaðgerðir.
Fréttatíminn sagði frá málinu á föstudaginn og kom fram í máli Birgis Jakobssonar landlæknis að um væri að ræða beiðni um að fá að veita „sérhæfða sjúkrahúsþjónustu“ sem aldrei áður hefur verið veitt á Íslandi utan ríkisrekinna sjúkrahúsa.
Framkvæmdastjóri Klíníkurinnar, Hjálmar Þorsteinsson, sagði við Fréttatímann á laugardaginn að opnun einkarekins sjúkrahúss sem gerir liðskiptaaðgerðir muni stytta biðlista eftir þessum aðgerðum á ríkisreknum spítölum. „Það sem er mikilvægast er að við tryggjum aðgengi og réttindi þeirra sem þurfa þjónustuna. En við getum ekki tryggt að fólk fái þjónustu innan eðlilegs biðtíma. Það eru til dæmis um 500 manns á biðlista eftir mjaðmaskiptaaðgerðum og 800 manns bíða eftir hnjáskiptum.“
Páll Matthíasson segir að þó að einstaklingar sem þurfi að gangast undir liðskiptagerðir njóti þess til skamms tíma að meira framboð verður af slíkum aðgerðum þá muni hagur sjúkratryggða einstaklinga ekki vænkast til frambúðar þar sem Landspítalinn veikist fyrir vikið. „Til lengri tíma er tjónið hins vegar sjúklinganna, því þarna er verið að hefja vegferð sem mun ógna áframhaldandi þróun liðskiptaaðgerða á Landspítala. Það sem mun gerast, færist liðskiptaaðgerðir út í bæ er það að einfaldari aðgerðir flytjast út af spítalanum, á meðan erfiðari liðskiptaaðgerðir (meðal annars enduraðgerðir) verða eftir. Eins og meðal annars margnefnd McKinsey-skýrsla frá þessu ári nefnir, þá er mikilvægt í litlu landi að tryggja það að sérhæfðari og dýrari spítalaþjónusta sé f.o.f. á einum stað, þekkingarsetri. Þegar sú staða verður komin upp að okkar sérhæfða starfsfólk (skurðlæknar, svæfingalæknar hjúkrunarfræðingar o.s.frv.) fær í enn meiri mæli en nú er miklu betri tekjur fyrir að sinna einfaldari verkum úti í bæ, þá óttumst við áhrif þess á stöðu sérgreinarinnar á Landspítala – og þar með á landinu öllu. “
Ein helsta röksemd Hjálmars Þorsteinssonar hjá Klíníkinni fyrir því að gera liðskiptaaðgerðir í einkarekstri var að minnka þyrfti biðlistana eftir þessum aðgerðum á Landspítalanum. Hjalmar, sem er einlægur fylgismaður þess að íslenska ríkið kosti veitta heilbrigðisþjónustu, segir að mat hans byggi á því að ríkið eigi að tryggja sjúkratryggðum einstaklingum sem besta þjónustu og að þetta sé ekki gert um þessar mundir. Þess vegna þurfi að auka framboðið á læknismeðferðum eins og liðskiptaaðgerðum.
Páll Matthíasson segir hins vegar að Landspítalanum hafi tekist að minnka biðtíma eftir liðskiptaðgerðum um helming á liðnu ári. Þar af leiðandi sé ekki þörf fyrir að gera þessar aðgerðir annars staðar en á spítalanum. „Auk þess sér Landspítali ekki neina þörf á því að flytja þessar aðgerðir út í bæ. Stefnt er að því að framkvæma 988 liðskiptaaðgerðir í mjöðmum og hnjám fram til áramóta á Landspítala og í árslok munu biðlistar eftir þessum aðgerðum hafa styst úr 16,7 í 8,6 mánuði á einu ári. Það fé sem þessu hefur fylgt hefur nýst í uppbyggingu innviða við skurðaðgerðir (m.a. til að byggja nýja bráðaskurðstofu) og veitt langþráðan kraft inn í starfsemina. Til þess að auka afköst Landspítala í aðgerðum sem þessum er heillavænlegra að koma sjúklingum á rétt þjónustustig, með því að fólk sem lokið hefur meðferð sem sjúkrahús eiga að sinna komist í viðeigandi þjónustu (m.a. endurhæfing, búseta). Þar er full ástæða til að einkaaðilar sýni frumkvæði og nýsköpun í lausnum fyrir þennan ört vaxandi hóp.“
Eins og Fréttatíminn hefur greint frá bíður embætti Landlæknis eftir svörum frá Kristjáni Þór Júlíussyni heilbrigðisráðherra um hvernig eigi að meðhöndla beiðni Klíníkurinnar um að fá að opna legudeildina sem felur í sér breytingu á rekstri fyrirtækisins og býr til sjúkrahús úr starfseminni. Landlæknir telur að ákvörðunin um að heimila opnun slíks sjúkrahúss sé pólitísk og þurfi því að vera tekin í heilbrigðisráðuneytinu, hvort sem Kristján Þór Júlíusson gerir það eða næsti heilbrigðisráðherra sem tekur við eftir myndun nýrrar ríkisstjórnar.
Kristján Þór Júlíusson hefur ekki viljað veita Fréttatímanum viðtal um málið.