Brauðið ber borgarann uppi

Nú fer hinu formlega grilltímabili að ljúka. Í það minnsta hjá þeim sem nenna ekki að grilla með höfuðljós og lopavettlinga. Það þýðir hins vegar ekki að hamborgartímabilinu sé að ljúka – því lýkur aldrei. Góður pönnusteiktur ostborgari í dúnmjúku brauði gefur þeim grillaða ekki tommu eftir. Þar er gott kjöt og góður ostur skynsamlegt val en það sem fullkomnar borgarann er mjúkt brauðið. Jafnvel léttsteikt upp úr kjötsafanum sem eftir verður á pönnunni. Það er bragð sem erfitt er að leika eftir á grillinu og erfitt að toppa.

Það fjölgar líka alltaf í brauðflórunni, ef svo má segja, því nú er ekki lengur einungis boðið upp á eina ríkistegund – flöffí sesambollu. Nei, nú er hægt að velja um þær nokkrar. Með sesam eða án og nýjasta útspilið; brioshe bollur. Smjör- og eggjabrauð af frönskum uppruna. Metnaðurinn er því sem betur fer á uppleið. Athugum hvað er í boði og líka hvað er ekki í boði hérna á eyjunni köldu.

Eitt bragðbesta hamborgarabrauð landsins er Búllubrauðið. Bakað sérstaklega, eftir leyniuppskrift fyrir Búlluna, hjá Gæðabakstri. Það brauð sem kemst næst Búllubrauðinu sem okkur pöplinum er boðið upp á er sesamlausa brauðið frá Gæðabakstri. Þetta sem einu sinni var bara í boði í Víði en er nú hægt að fá í öllum stærri búðum. Brauðið á Dirty Burgers and Ribs er líka frábært og það hefur eitt umfram Tomma og það er stærðin. Það er aðeins minna og látið rísa hærra. Fullkomin stærð á brauði og getið hvaðan þau koma – frá Gæðabakstri.

Margir ferðalangar, sér í lagi þeir sem borða hipsteraskyndibita í Brooklyn og á Portlandsvæðinu í henni Ameríku, kannast við að fá hamborgarann sinn í Brioshbollu. Briosh er þétt brauðbolla lituð gul af eggjarauðum og sméri. Hingað til hefur svo til eina Briosh brauðið verið fáanlegt sem hleifur hjá Sandholt en nú hefur Myllan sett á markað Briosh hamborgarabrauð. Steikt upp úr hamborgarafarinu lyftir það Brioshbollunni á næsta plan.

Extra large hamborgarabrauð. Hamborgari á í eðli sínu að vera mátulegur. Hamborgari er mömmubangsinn í Gullbrá. Ekki of lítill og ekki of stór. Í raun eru öll hamborgarabrauð á Íslandi of stór. Of flöt í það minnsta. Ef sama brauðmagnið á venjulegri bollu væri látið rísa hærra svo flatarmálið myndi minnka en rúmmálið héldist það sama værum við með hina fullkomnu bollu. En XL er bara rugl enda þarf hamborgarinn sem passar í svona bollu að vera um 250 grömm, eða þar um bil og það er líka bara rugl.

Slæder er venjulegur hamborgari, bara helmingi eða svo minni. Ekki munnbitaborgari eins og fást á fermingarbökkum. Nei, venjulegur hamborgari – bara minni. Í dúnmjúku brauði svo ekki fari allt út um allt. Ekkert brauð hefur fundist til sölu á Íslandi sem stenst þessar kröfur. Ruby Tuesday er reyndar með frábæra slædera á matseðlinum og brauðið í þeim er svo til fullkomið slæderabrauð. Mjúkt en þó þétt en það er því miður sérinnflutt Ruby brauð og því ekki fáanlegt fyrir okkur hérna megin við salatbarinn. Gæðabakstur, við erum að bíða.

Það er hægt að fá nýbakað brúnt og grófkorna hamborgarabrauð úti í þarnæstu búð. En hver vill það? Hamborgari á ekki að vera hollustuvara. Hvar er fúttið í því? Þá er eins gott að sleppa kjötinu bara líka og skella grænmetisplatta á milli heilkhveitiklíðshelminganna. Og já, það er enginn með glútenofnæmi. Það er bara eitthvað sem heilsumafían bjó til. Glúten, ef það er þá til yfir höfuð, er gott.

Fyrir tíð „úrvalsins“ í brauðdeildum stórmarkaðanna varð bakaríið oft fyrir valinu í staðinn fyrir ríkisbrauðið. Franskbrauð skorið í stórar sneiðar er lúmskt gott sem og kjallarabollan, jafnvel aðeins steikt upp úr smjöri. En allt þarf þetta að vera mjúkt. Hamborgari virkar til dæmis ekki í stökku birkirúnstykki. Það er bara rugl og chiabatta er of seigt til að nota í borgara. Fínt í skinkuloku en ekki viðkvæman hamborgarann.