Vandi fylgir vegsemd hverri. Velgengni íslenska karlalandsliðsins í knattspyrnu í undankeppni Evrópumeistaramótsins – og raunar í aðdraganda síðustu heimsmeistarakeppni einnig – hefur sýnt fram á að þjóðarleikvangur okkar, Laugardalsvöllur, er of lítill. Hann tekur aðeins 9.800 manns í sæti og því komast færri að en vilja á heimaleiki liðsins. Undanfarin ár hafa miðar á leiki landsliðsins því verið eins konar happdrættisvinningar fyrir þá sem náð hafa í gegnum miðasölukerfið, jafnvel á undarlegustu tímum sólarhringsins. Aðrir hafa setið eftir með sárt ennið. Raunar eru færri miðar í boði fyrir almenning því hluti fer til gesta, styrktaraðila Knattspyrnusambands Íslands og fleiri.
„Forráðamenn ríkis, borgar og Knattspyrnusambandsins hljóta í kjölfar árangurs liðsins að setjast niður og leggja framtíðarlínur vegna þjóðarleikvangsins og hugsanlegrar stækkunar.“
Þegar vel gengur, eins og nú, eru allir leikir stórleikir. Áður voru það aðeins stöku leikir er vænta mátti aðsóknar langt umfram það sem rými vallarins leyfði. Reglur Alþjóðaknattspyrnusambandsins, FIFA, meðal annars um sæti fyrir alla, þýða að Laugardalsvöllur rúmar mun færri en dæmi eru um frá fyrri árum þegar selja mátt í stæði vallarins. Frægasta dæmið um gríðarlegan áhuga og aðsókn er frá árinu 1968 þegar knattspyrnuliðið Valur mætti Benfica í Evrópukeppni meistaraliða. Með portúgalska liðinu lék einn þekktasti og dáðasti knattspyrnumaður heims á þeim tíma, Eusebio. Því flykktust menn á völlinn til þess að sjá goðið, tvöfalt fleiri en nú komast fyrir í áhorfendastúkum Laugardalsvallar. Alls sáu 18.194 áhorfendur Val gera jafntefli við stórliðið en það met var ekki slegið fyrr en árið 2004, þegar íslenska landsliðið lék vináttuleik við ítalska landsliðið að viðstöddum 20.204 áhorfendum.
Þess má geta að þegar Valsmenn unnu afrek sitt gegn portúgalska meistaraliðinu og settu vallarmetið voru Íslendingar alls 200,281 svo við lá að tíundi hluti þjóðarinnar væri á vellinum. Áhuginn síðustu misseri er stöðugri en áður enda vakti það víða athygli í liðinni viku, þegar íslenska karlalandsliðið sigraði bronslið Hollendinga frá síðustu heimsmeistarakeppni, að um þrjú þúsund stuðningsmenn fylgdu liðinu til Amsterdam, um 1 prósent þjóðarinnar.
Íslenska liðið tryggði sér á sunnudaginn þátttökurétt á Evrópumeistaramótinu á næsta ári þótt enn eigi það tvo leiki eftir í riðlakeppninni, gegn Lettlandi og Tyrklandi. Það er magnaður árangur og vekur víða eftirtekt að svo fámenn þjóð nái slíkum árangri en Íslendingar eru fámennasta þjóðin frá upphafi sem tryggir sér sæti í úrslitakeppni karlalandsliða í knattspyrnu. Ekki er að efa að slegist verður um miðana á heimaleikinn gegn Lettlandi 10. október næstkomandi. Forráðamenn ríkis, borgar og Knattspyrnusambandsins hljóta í kjölfar árangurs liðsins að setjast niður og leggja framtíðarlínur vegna þjóðarleikvangsins og hugsanlegrar stækkunar. Fram kom hjá Geir Þorsteinssyni, formanni Knattspyrnusambandsins, eftir að þátttökuréttur Íslands á Evrópumeistaramótinu var tryggður, að byggja þyrfti yfirbyggðan leikvang fyrir 20-25 þúsund manns. Leikvangurinn væri allt of lítill. Í sama streng tók Eggert Magnússon, fyrrverandi formaður Knattspyrnusambandsins, í sjónvarpsþætti á Stöð 2 og ítrekaði að slíkur völlur yrði að vera yfirbyggður þar sem FIFA og UEFA, Knattspyrnusamband Evrópu, gera orðið kröfur um leiktíma að vetrarlagi. Frá því var greint fyrr í vikunni að Knattspyrnusambandið og stjórnvöld hefðu rætt óformlega um stækkun Laugardalsvallar en Geir Þorsteinsson taldi heppilegt að einkaaðilar kæmu að stækkuninni og að þar gæti verið ýmis konar þjónusta á borð við hótel eða veitingastaði. Illuga Gunnarssyni, ráðherra íþróttamála, líst enn fremur vel á þá hugmynd að fá einkaaðila að verkinu.
Gerð slíks leikvangs er viðamikið og dýrt verkefni. Því þarf að gaumgæfa alla þætti áður en til kemur. Það snertir ekki síst aðstöðu frjálsíþróttafólks sem líka keppir á Laugardalsvelli. Gangi þetta hins vegar eftir verður ekki aðeins til öflugur heimavöllur fyrir helstu knattspyrnulandsleiki karla og kvenna, bikarúrslitaleiki og Evrópuleiki íslenskra félagsliða, heldur aðstaða til tónleikahalds en stærstu viðburðir stórhljómsveita víða um heim eru einmitt á íþróttaleikvöngum sem rúma marga.
The post Landsliðið vaxið upp úr vellinum appeared first on Fréttatíminn.