Með hækkandi leiguverði og minnkandi framboði á húsnæði sem hentar ungu fólki í startholum lífsins fjölgar þeim sem dvelja í hreiðrinu fram eftir aldri. Talið er að nærri helmingur ungs fólks á aldrinum 18-30 ára í Evrópu búi enn í foreldrahúsum. Ísland er þar ekki undanskilið. Eru þetta ósjálfstæðir eilífðarunglingar eða er þetta bara það sem koma skal ef leigumarkaðurinn breytist ekki?
Ragnar Bjarni Stefánsson er 23 ára gamall og vinnur sem tæknimaður í banka. Hann býr í Hlíðunum með móður sinni og segir það henta þeim báðum vel, enda borgi hann leigu og þau hjálpist að með útgjöld heimilisins.
„Mig langar að safna mér fyrir útborgun í íbúð og ég gæti það ekki ef ég væri á leigumarkaðinum einn. Sérstaklega þar sem ég er miðbæjarrotta og langar að búa niðrí bæ.“ Hann segir þó að sér sé farið að finnast hann of gamall til að búa heima. „Ég er kominn á það stig að skammast mín smá þegar ég segist búa með mömmu, en veit samt að ég er bara einn af mörgum.“ Hann segir svo ungu kynslóðina í dag einfaldlega vera í allt annarri stöðu en kynslóð foreldranna. „Foreldrar okkar fluttu út eða var hreinlega hent út þegar þeir voru 17 ára, en eins og staðan er á leigumarkaðnum núna er það varla séns fyrir okkur.“
Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir
salka@frettatiminn.is
Ragnar Bjarni er sá þriðji í seríu heimsókna til fullorðinna sem búa í foreldrahúsum. Áður hafa þau Kristín Helga og Hrútur verið heimsótt.
The post Finnst hann of gamall til að búa heima appeared first on Fréttatíminn.