Formaður Félags húsbílaeigenda á Íslandi, Anna Pálína Magnúsdóttir, segir félagsmenn verða eins og kálfa að vori þegar bílarnir eru loks dregnir fram eftir langa vetursetu. Þá er tekið til við að pússa og yfirfara, hengja upp gardínur og setja hreint á rúmið fyrir enn eitt ferðasumarið.
„Það er alltaf gaman þegar fer að vora því þá tökum við bílana út, byrjum að pússa og svona strjúka þeim aðeins. Það liggur við að þetta sé svipuð tilfinning og þegar lóan kemur,“ segir Anna Pálína Magnúsdóttir, formaður Félags húsbílaeigenda á Íslandi.
Anna og eiginmaður hennar, ásamt þremur systkinum Önnu, hafa nýlega tekið bílana sína úr vetrarstæðunum og nýpússaðir, með nýupsettum gardínum, hreinum rúmfötum og yfirfarinni vél, eru þeir tilbúnir í næsta ferðasumar. Í bílnum hennar Önnu er allt tipp topp um að litast og nýheklaðar ljósaseríur og kaffikanna á hellunni gefa bílnum heimilislegan blæ.
„Við erum átta systkinin, ættuð héðan úr sveitinni, og fjögur okkar búa á Akranesi og öll erum við í húsbílafélaginu. Við hjónin vorum alltaf á ferðalagi með börnin okkar og keyptum snemma hústjald. Svo skiptum við yfir í tjaldvagn sem við svo skiptum út fyrir fellihýsi og á endanum fengum við okkur húsbíl. Það er auðvitað allt annað líf. Á húsbílnum bara keyrir þú og veðrið skiptir engu, svo bara stoppar þú, kíkir aftur í og hellir upp á könnuna og heldur svo bara áfram með kaffibollann. Það er ekki hægt að líkja þessu við neitt annað.“
„Við höfum verið á þessum bíl frá 2008. Fyrsti bíllinn okkar hét nafni sem ég var ekki sátt við svo það var snarlega tekið af, með hárþurrkunni. En bíl númer tvö nefndum við Leiðarljós og það nafn fór líka á þennan bíl.
Leiðarljós er ekki nefnt eftir þáttunum vinsælu, okkur fannst þetta bara svo fallegt nafn,“ segir Anna en allir bílar félagsins eru með sitt eigið nafn. Anna segir það geta verið vandasamt verk að velja nafn en oft á tíðum tengjast þau uppruna eiganda bílsins. „Við vorum búin að skrifa niður mörg nöfn á blað og flest þeirra tengdust Akranesi. En svo lásum við einhversstaðar þetta nafn og horfðum á hvort annað og vissum að nafnið á bílnum væri komið.“
„Þú hjálpar alltaf næsta manni í þessu félagi.“
Fyrsta ferð húsbílafélagsins er alltaf farin um hvítasunnuhelgina og svo eru farnar ferðir á þriggja vikna fresti allt sumarið. Alltaf er farin ein vikulöng ferð á hverju sumri og er þá einn landsfjórðungur tekin fyrir, þetta sumarið verður farið um Norðurland. „Stóra ferðin í ár byrjar á Hvammstanga á laugardegi en margir lengja ferðina og koma á fimmtudeginum eða föstudeginum. Svo á sunnudeginum er haldið af stað en við erum hætt að keyra í halarófu eins og var áður. Núna er það þannig að hver fer á sínum hraða og tíma á næsta næturstað.
Þetta er virkilega góður ferðamáti. Maður skoðar landið öðruvísi og í góðum félagsskap. Við erum mest á malbikuðum vegum en við höfum samt farið á afskekkta staði líka. Við fórum einu sinni alla leið að Finnbogastöðum á Ströndum og að Dalbæ á Snæfjallaströnd, en þar voru vegirnir dálítið eins og þvottabretti.“
Það er ekki bara áhugi á bílum og ferðalögum sem sameinar meðlimi félagsins sem telja um 600 manns í dag. Það er ekki síst félagsskapurinn og löngun til að njóta lífsins og leika sér sem sameinar hópinn. Anna segir erfitt að láta sér leiðast í þessum ferðum, ferðanefndin sjái til þess með ýmsum skemmtilegum uppákomum á borð við furðufataferðir, hattadaga, ólympíuleika í gemsakasti og árshátíð. „Maður kynnist mörgu góðu fólki sem kemur víðsvegar að af landinu og oft á tíðum myndast mjög góð vinatengsl. Það er mikið sungið og dansaður línudans og ég lærði að dansa í félaginu. Ef einhver er óöruggur í línudansinum, er ekki alveg viss á sporunum, þá birtist alltaf einhver við hliðina á þér og leiðir þig í gegnum dansinn. Þú hjálpar alltaf næsta manni í þessu félagi.“
The post Á rúntinum með Önnu á Leiðarljósinu appeared first on Fréttatíminn.