Skyndilegt dauðsfall náins vinar fékk sjómanninn Arnór Sveinsson til að taka líf sitt til endurskoðunar. Hann fór í sjálfsskoðun til Tælands þar sem hann kynntist hugleiðslu og jóga og í dag vinnur Arnór sem jógakennari. Hann segir mikilvægt að kenna börnum jóga, því þau séu undir miklu álagi ekki síður en foreldrarnir.
„Mér leið alltaf mjög vel á sjónum og var alls ekkert búinn að fá nóg af honum þegar ég ákvað að hætta,“ segir Arnór Sveinsson, jógakennari og fyrrverandi sjómaður. „Ég komst á sjóinn sem messi, aðstoðarmaður kokksins, en eftir eitt ár komst ég svo upp á dekk og varð háseti. Ég var svo sem ekki mikið að spá í framtíðina á þessum tíma. Mest allur tíminn fór í að hanga með vinunum og djamma svo það var fínt að vera á sjónum þar sem ég gat halað inn pening,“ segir Arnór sem leið það vel á sjónum að hann ætlaði aldrei að vinna í landi.
Áfallið sem breytti lífinu
Arnór hafði unnið á sjónum í 9 ár þegar áhöfnin fór saman í skemmtferð til Riga. Með í för var öll áhöfnin, þar á meðal frændi Arnórs og einn hans bestu vina. „Við fórum reglulega í skemmtiferðir saman og þá var oftast dálítið rugl á okkur. Fyrsta kvöldið þarna úti höfðum við verið að djamma í bænum en Árni Freyr skilaði sér ekki heim um nóttina. Svo fékk ég þær fréttir daginn eftir að hann hafi fundist látinn inni í spennistöð. Það veit enginn hvernig hans komst þar inn eða hvað hann var að gera þar. Árni Freyr var mikill gleðigjafi sem hafði þann mikla hæfileika að sjá alltaf jákvæðu hlið hlutanna. Við höfðum unnið saman í mörg ár og það var auðvitað mikið áfall að missa hann. Ég hef alltaf verið andlega þenkjandi og þarna vöknuðu margar spurningar. Ég fór líka að hugsa um það hvort ég væri á réttri braut, um hvað þetta líf eiginlega snerist og hvort það væri ekki eitthvað meira en þetta. Allar þessar klassísku spurningar sem fólk spyr sjálft sig þegar það lendir í áföllum. Og mín niðurstaða var sú að þetta líf sem ég lifði var í raun algjör rútína sem gaf mér ekki neitt.“
Í sjálfsskoðun í Tælandi
„Austurlensk fræði og bardagaíþróttir hafa alltaf heillað mig og það fyrsta sem mér datt í hug var að ferðast til Tælands. Það er svo auðvelt að sleppa taki á öllu þegar svona hlutir koma fyrir mann,“ segir Arnór sem setti sig í samband við náunga í Tælandi sem var að setja á fót hugleiðslu-miðstöð. „Hann var að starta hálfgerðu hugleiðslu-samfélagi en þegar ég kom út sá ég að þetta var eitthvað allt annað en það sem ég hafði búist við. Þetta var allt mjög „agressívt“, aðferðir við að hugleiða sem hentuðu mér alls ekki og mér bara leið ekki vel þarna. Kannski sérstaklega vegna þess að ég hafði búist við öðru, en það er það sem maður lærir svo vel á í jóganu, hvað væntingar geta þvælst fyrir manni.“
Arnór ákvað því að halda ferð sinni um Tæland áfram og örlögin höguðu því þannig að leiðir hans og búddamúnks, sem kenndi hugleiðslu í litlu fjallaþorpi, mættust. „Það góða við að vera einn á ferðalagi er að þá koma hlutirnir bara til manns því maður er svo opinn og móttækilegur. Þessi munkur var í raun fyrsti alvöru kennarinn minn. Ég var hjá honum i heilan mánuð að hugleiða og fór svo aftur heim á sjóinn en stoppaði stutt á Íslandi því mig langaði strax út til hans aftur. Í seinna skiptið sem ég fór út féll ég loks algjörlega fyrir bæði hugleiðslu og jóga. Jóga er svo ótrúlega góð leið til að vinna með sjálfan sig og til að tengjast sálinni. Um leið og þú ferð að stunda hugleiðslu í gegnum jóga þá smátt og smátt fer allt sem maður þarf ekki í lífinu að tínast af manni. Það var engin meðvituð ákvörðun hjá mér að breyta lífsstílnum, það bara gerðist.“
Mikilvægt að kenna börnum jóga
Eftir að Arnór kom aftur til Íslands árið 2012 hefur hann kennt jóga á hinum ýmsu stöðum en að kenna börnum jóga finnst honum einna mest gefandi. „Að kenna krökkum jóga var ekki eitthvað sem ég stefndi á en sé núna að þetta er eitt af því sem mér var ætlað að gera. Svo hef ég líka komist að því hvað það er gífurlega mikil þörf á þessu í kerfinu. Ég var svo heppinn að fá vinnu við að kenna jóga í Álftanesskóla þar sem ég kenni líka krakka-jóga alla eftirmiðdaga. Börn þurfa svo mikið á jóga að halda. Ekki síst í dag því þau eru tengd allan daginn, ef það er ekki snjallsíminn þá er það tölvan, sjónvarpið eða spjaldtölvan. Jóga hjálpar þeim að slaka á, jarðtengja sig og ná jafnvægi. Það losar þau líka undan áreiti dagsins því börn eru oft undir mikilli streitu, ekki síður en fullorðnir. Allt þetta áreiti dregur úr orku en jóga er leið til að safna orku. Það ræktar sjálfstraust og jákvæðni og eykur meðvitund um hollt mataræði. Jóga kennir okkur líka að við erum ekki öll eins né með sömu væntingar og að það er í lagi. Það veitir mér mikla ánægju að geta plantað jógafræum hér og þar og vona að ég geti verið hvatning fyrir aðra að gera slíkt hið sama, hvort sem það eru börn eða fullorðnir. Annars held ég að við séum öll börn. Ég man allavega ekki eftir hafa orðið fullorðinn einn daginn.“
Áhugasamir geta kynnt sér námskeið og viðburði Arnórs á https://www.facebook.com/yogaraes/
The post Man ekki eftir því að hafa orðið fullorðinn appeared first on Fréttatíminn.